Imbir lekarski (Zingiberofficinale) swoją nazwę zawdzięcza prawdopodobnie od nazwy dzielnicy w południowej części Indii – Gingi, gdzie pierwsze uprawy imbiru zaobserwowano właśnie w tym rejonie. Imbir uprawiany jest również Chinach, Tajwanie i Nepalu. W tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM), stosuje się go od co najmniej 1500 lat. Dzięki zawartości licznych fitozwiązków, imbir wykazuje działanie prozdrowotne w leczeniu wielu dolegliwości.
Korzenie (bulwy) imbiru zawierają węglowodany, witaminy C, B1 i B2, witaminę E, A i K, kwas foliowy oraz składniki mineralne takie jak wapń, fosfor, żelazo i potas. Przybywa coraz więcej badań naukowych, które potwierdzają, że imbir zwiększa wrażliwość receptorów insulinowych, co przejawia się poprawą glikemii i chroni przed rozwojem cukrzycy typu 2.
Spożycie imbiru wpływa także korzystnie na poziom stężenia cholesterolu całkowitego, frakcji HDL („dobrego” cholesterolu) i obniża poziom trójglicerydów we krwi. Właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i bakteriobójcze imbiru warto zastosować przy przeziębieniach i infekcjach bakteryjnych, wirusowych oraz grzybiczych.
Literatura podaje, że imbir działa hamująco na rozwój takich bakterii jak Proteusvulgaris, Bacillussubtilis, Escherichia coli, Staphylococcusaureus, Klebsiellapneumoniae, czy Listeriamonocytogenes. Multiaktywne biologicznie związki zawarte w kłączach imbiru zaobserwowano również w przypadku chorób serca, miażdżycy, bóli miesiączkowych oraz kostno-stawowych.
Na co stosować imbir?
Imbir jest bardzo skuteczny w łagodzeniu nudności i wymiotów w chorobie lokomocyjnej oraz podczas ciąży. Wydaje się przeciwdziałać nudnościom lepiej gdy przyjmuje się go wraz z miodem. W medycynie ajurwedyjskiej imbir używany jest do leczenia stanów zapalnych i reumatyzmu. Badania potwierdzają, że imbir działa antyzakrzepowo i przeciwzapalnie. Wykazuje także działanie antydepresyjne, przeciwbiegunkowe i silnie antyoksydacyjne.
Imbir wykazuje także działanie antynowotworowe. Z powodzeniem stosuje się go:
- w leczeniu wymiotów,
- bóli głowy,migrenach
- nieżytach dróg oddechowych,
- przeziębieniach,
- biegunkach,
- bólach brzucha
- chorach nerwowych.
- Właściwości imbiru rozrzedzające krew, chronią przed tworzeniem się zatorów i zakrzepów, niosąc ogromne korzyści dla pacjentów z chorobami serca.
Żucie świeżego kawałka imbiru z odrobiną miodu, picie wody z kilkoma kroplami ekstraktu z imbiru lub przyjmowanie imbiru w kapsułkach są dla takich pacjentów najlepszym rozwiązaniem.
Stosowanie imbiru dodaje energii oraz witalności, dlatego jest pomocny w stanach przemęczenia fizycznego i psychicznego.
Aby pobudzić wydzielanie kwasów żołądkowych jedz trochę startego imbiru z odrobiną soli kłodawskiej przed posiłkiem. Imbiru nie powinny jeść w nadmiarze osoby z nadciśnieniem tętniczym, ponieważ przyprawa ta podnosi ciśnienie krwi.
Autor: mgr inż. Paula Nagel
Specjalista ds. żywienia w Zakładzie Dietetyki i Żywienia Szpitalnego z Kliniką Chorób Metabolicznych i Gastroenterologii Instytutu Żywności i Żywienia oraz Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej w Warszawie.
Bibliografia:
Gnys M. i wsp. Właściwości lecznicze imbiru (ZingiberofficinaleRoscoe), Borgis – Postępy Fitoterapii 1/2010, s. 42-45
Kulczyński B., Gramza-Michałowska A., Znaczenie żywieniowe imbiru, Bromat. Chem. Toksykol. – XLIX, 2016, 1, str. 57 – 63
Zadeh J.B., Kor N.M., Physiological and pharmaceutical effects of Ginger (ZingiberofficinaleRoscoe) as a valuablemedicinal plant, EuropeanJournal of ExperimentalBiology, 2014, 4(1):87-90
